عوارض گوارشی داروی دفریپرون با پوشش روده ای(انتریک کوتد) در بیماران تالاسمی ماژور

چکیده سابقه و هدف افزایش بار آهن، عارضه مهم تزریق خون مزمن است که نیاز به درمان آهن زدایی دارد. یکی از این درمان ها دفریپرون (l1) است که اغلب به صورت درمان ترکیبی با دسفروکسامین استفاده می شود. اما مهم ترین عارضه این دارو، مشکلات گوارشی است و گاهی به قدری شدید است که بیمار قادر به تحمل دارو نمی باشد. در این تحقیق، عوارض گوارشی فرم روکش دار دارو بررسی شد. مواد و روش ها در یک مطالعه آینده نگر، داروی روکش دار برای 100 بیمار تالاسمی شروع و عوارض گوارشی آن ها برای 6 ماه بررسی شد. همگی بیماران به علت بار آهن بالا، اندیکاسیون مصرف درمان ترکیبی l1 با دسفروکسامین را داشتند و همگی با فرم قبلی داروی l1 ، عوارض گوارشی شدید نشان دادند. یافته ها توسط آزمون های t ، کای دو و نرم افزار 16 spss تحلیل شدند. یافته ها دو بیمار به علت تغییر مکان از مطالعه حذف شدند. از 98 بیمار؛ 91  ماژور و 7  اینترمدیا، 39  مرد و 59 زن با میانگین سنی 03/6 ± 16/25 سال بودند. 4/68% به علت فریتین بالا و 6/31% به علت مشکلات قلبی اندیکاسیون مصرف دارو داشتند. از 98 بیمار، 3 نفر(1/3 %) به دلیل بروز مجدد حالت تهوع و استفراغ و 1 نفر به دلیل بروز علایم آرترالژی(1%) درمان را ادامه ندادند. 94 بیمار(96%) توانستند بدون عارضه گوارشی و با موفقیت درمان را ادامه دادند. نتیجه گیری فرم روکش دار داروی  l1 نتایج بسیار خوبی درکاهش عوارض گوارشی داشت وباعث شد که96% بیمارانی که با فرم معمولی این دارو عوارض شدید گوارشی داشتند، با فرم روکش دار، توانستند درمان را با موفقیت ادامه دهند.